En het zal groter worden!

De kamer begint

Er moeten ongeveer 300-500 mensen tegelijk bij de photobooth zijn om hem goed in te richten. Vanaf links heb ik de werkruimte van de operator geschetst: zijn stand en stoelen. Het is de kant die binnen de ruimte opstaat. De ramen zorgen voor een efficiënte luchtcirculatie in de ruimte en geven de piloot toegang tot de enorme lampen.

De operator

Zijn naam is Michal, een Poolse fotograaf die zeer bekend is in Frankrijk.

In het begin is het goed om ieders aandacht te trekken voordat je de photobooth opent.

De photobooth wordt geopend door een voorwerp (politieauto, spijker, kaart…) in de harde plastic bevestigingsring te plaatsen. Een brede pijl naast de hendel zorgt ervoor dat de linkerhand het deurkozijn niet raakt.

Om veiligheidsredenen raad ik u af de montages met een scherp voorwerp aan te raken.

U moet de foto ook in de mainframe bewaren, niet in het chroma-toetsenbord of op de accessoires. Als u dat niet doet, kunt u uw foto ernstig beschadigen.

Kaarten en objecten

Plakkaarten die in de ruimte kunnen worden opgehangen, worden onder de stangen geplaatst. Een houder “drager” wordt bevestigd aan de linkerkant van de photobooth. Dragers kunnen waarschijnlijk worden gebruikt met alle soorten gemonteerde voorwerpen (handgreepplaten, enz.).

De Kaarten

Er zijn verschillende soorten kaarten verkrijgbaar. De ruimte die tijdens het strippen op de drager overblijft, kantelt op de stoel tussen één of twee foto’s. Soms kunt u ook een gestripte kaart overbrengen naar de rechter schuif.

Elke kaart is helder van kleur, maar de metalen omhulsels variëren dat alleen al door hun figuur, ze worden herkend als iets anders.

Afdrukken en etiketten

De afdrukken onthullen de titel. De kaartjes op de houder zijn gemaakt van een bijna doorzichtig plastic, vaak licht getint. Sommige kaarten vermelden in verheven tekst of letters de naam van de fotograaf of de band met een bekend agentschap. Weer andere, gemaakt in de laatste jaren van de jaren 1950 (of onvoltooide), zijn met hoge druk poedercoating op het plastic bevestigd, telkens willekeurig genummerd, in een bekende stijl die we nog kunnen lezen (drone foto’s).

Ik heb nog nooit een poppenbakje ontworpen aan het eind van de dag met de hand. Twee centimeter los bruin vilt hier minus een paar op de afzonderlijke delen van de paraplu, passen in een blok plastic. Vijf schroeven van de zijkant naar binnen, dan veel lijm (in water oplosbaar), twee -drie stukken metalen staafjes en schuim in een zachte overeenkomstige vorm met gaatjes. Aan de linkerkant is de grote rechthoekige houder; deze is op zichzelf klein genoeg om een tweede kaarthouder in te plaatsen. Oleg’s spullen. Aan de onderkant van de houder heb ik een wit lint bevestigd, een dik lint zou waarschijnlijk beter voldoen. Ik heb nog niet besloten of ik een koperen rand nodig zal hebben om het in de houder te laten passen.

De photobooth uitbater

Michal wordt niet slecht gecompenseerd – hij leeft alleen van de kosten van een beurs, volgens ons. Zijn werk, hier op B&H Photo betalen we al voor een eerlijke vergoeding, zonder dat we onze Dropbox op de andere tafel hoeven te leggen (wat op zich goed is). Hij is een vakman en met een ideale techniek een zeer goede vorm.

Nikon D800 voor de top

Nikon 14-24 cm equivalent voor de stok

ISO965, f/8, 1/500s

Het is nog niet voorbij.

Wat je moet weten over de photobooth

Voor mijn werk maak ik meestal een panorama. Het is stabiel en, als het licht goed is, is de scherpstelling zeer nauwkeurig. Met behulp van speciale markers bestrijk ik de hele breedte van het statief en kies ik alleen in het midden van een horizonvlak. Deze positi0e houding garandeert een stabiele fotofocus.

Als je met de lift rijdt, is er maar één drager op de juiste hoogte.

Het kleine verschil in het midden van het kader en de reisafstand maakt echt een verschil in het dynamisch bereik, wat een groot verschil maakt in bestandsgrootte.